شارپ  (Sharp Corporation) شرکتی ژاپنی با حوزه‌ی فعالیت بین‌المللی در تولید محصولات الکترونیکی است. مرکز فعالیت آن‌ها در بخش ساکای کشور ژاپن قرار دارد. شارپ از سال ۲۰۱۶ و به‌خاطر مشکلات مالی، به زیرمجموعه‌ای از شرکت فاکس‌کان تبدیل شد.
نام برند شارپ از یکی از اختراعات اولیه‌ی بنیان‌گذارش توکوجی هایاکاوا گرفته شد که یک مداد مکانیکی بود. تاریخچه‌ی این برند ژاپنی تا دهه‌های پایانی قرن بیستم با پیشرفت و فرمانروایی در صنعت الکترونیک همراه بود. سپس سونی  بسیاری از حوزه‌های مورد فعالیت آن‌ها را تحت سلطه گرفت تا اینکه LCD به‌عنوان برگ برنده‌ی شارپ در رقابت معرفی شد. به‌هرحال با وجود معرفی محصولات جدید و سلطه‌ی ابتدایی در بازار نمایشگر، باز هم سال‌های بعدی برای شارپ با چالش همراه بود.


شارپ امروز گستره‌ی وسیعی از محصولات از نمایشگر تا مدار مجتمع، دستگاه‌های کپی، فاکس و لوازم خانگی  تولید می‌کند. آن‌ها خود را با شعار صمیمیت و خلاقیت معرفی می‌کنند. شارپ اکنون ۵۵ هزار کارمند در سرتاسر جهان دارد و آخرین آمارها، درآمد آن‌ها در سال ۲۰۱۷ را ۲/۰۵۰ تریلیون ین بیان می‌کنند.

تاریخچه‌ی تأسیس

شارپ در سال ۱۹۱۲ و توسط تاکوجی هایاکاوا تأسیس شد و فعالیت خود را به‌عنوان یک کارگاه آهنگری شروع کرد. تاکوجی داستانی قابل‌توجه از فعالیت و سخت‌کوشی دارد که به مدیریت شرکتی موفق در قرن بیستم تبدیل شد. او در کودکی مادر خود را از دست داد و توسط خانواده‌ای دیگر به فرزندی پذیرفته شد. تاکوجی از تحصیلات محروم شد و از کودکی مجبور بود در کارگاه‌های تولید کود و چوب کبریت خانواده‌ی جدیدش کار کند.
بنیان‌گذار شارپ از هشت سالگی و به کمک یکی از همسایه‌ها، از کار سخت در کارگاه‌های تولید کود رها شد و به‌عنوان شاگردی در یک کارگاه محصولات فلزی شروع به کار کرد. آن کارگاه محصولات تزئینی فلزی تولید می‌کرد و شروعی بر آینده‌ی درخشان تاکوجی شد.

یوشیماتسو ساکاتا صاحب کارگاه محل فعالیت تاکوجی بود. او پس از مدتی به فکر راه‌اندازی کسب‌وکار جدید و تولید مداد افتاد. با وجود اینکه فناوری و دانش مناسب در کارگاه ساکاتا وجود داشت، فروش مدادها به‌خوبی پیش نرفت و اکثر آن‌ها برگشت خوردند. تقرببا تمامی کارگران، کارگاه ساکاتا را ترک کردند، اما تاکوجی تصمیم گرفت تا مدادهای برگشت خورده را در بازار سیاه بفروشد. همین فعالیت، زمینه‌ی کسب تجربه‌های زیاد در حوزه‌ی فروش برای تاکوجی شد.تاکوجی تا سال ۱۹۰۹ به کارآموزی ادامه داد و پس از هفت سال و هفت ماه کارآموزی، به کارگری ماهر در تولید محصولات فلزی تبدیل شد. او به‌مرور روند استقلال را شروع کرد و با خرید دو دستگاه پرس، تولید محصولات پیچیده‌تر را نیز به فعالیت کاری خود افزود. اولین نوآوری بنیان‌گذار شارپ، سگکی برای محکم‌تر نگه داشتن کمربرند بود که نیاز به سوراخ در آن را نیز از بین می‌برد. او اختراع خود را به‌نام تاکوبیجو تولید کرد که به ثبت پتنت هم ختم شد. تقاضای فراوان برای اختراع تاکوجی باعث شد تا او به فکر تأسیس کسب‌وکار مستقل بیوفتد. درنهایت او در سال ۱۹۱۲، کارگاه مستقل خود را تأسیس کرد.

اولین کارگاه تاکوجی به‌جز خودش دو نفر کارگر دیگر داشت. او در ساختمانی به ابعاد ۱۱ متر کار خود را شروع کرد، اما با طراحی بهینه‌ی ابزارها توانست بازدهی مناسبی را از همین فضای کوچک استخراج کند. علاوه‌بر سگک کمربند، شیر تنظیم جریان آب نیز جزو محصولات اولیه‌ی تاکوجی بود که با نوآوری‌های او در ابعاد و پچیدگی‌های کمتر تولید می‌شود. شیرهای طراحی شده توسط تاکوجی، دومین پتنت را برای این ژاپنی خوش‌فکر به‌همراه داشتند.
بنیان‌گذار شارپ هیچ‌گاه از موفقیت‌هایش راضی نمی‌شد. او علاقه‌ای شدید به نوآوری داشت و در همان سال‌های ابتدایی فعالیت، چندین محصول جدید را به کارگاهش اضافه کرد. تا سال ۱۹۱۴۷ تعداد کارگران او به هفت نفر رسیدند و محل کارگاه نیز به ساختمانی مشترک منتقل شد. عشق تاکوجی به نوآوری باعث شد تا او به‌عنوان یکی از پیش‌گامان صنعت، از ماشین‌آلات برای تولید محصولات استفاده کند. روندی که در آن زمان در میان تولیدکننده‌ها مرسوم نبود و اکثرا، محصولات خود را به‌صورت دستی تولید می‌کردند.

در سال ۱۹۱۵ سفارشی برای تولید قطعه‌ی داخلی مداد مکانیکی به تاکوجی ارائه شد که نقطه‌ی عطفی در کارگاهش بود. او تنها باید قطعه‌ی فلزی داخل مداد را تولید می‌کرد، اما ذهن خلاقش باعث شد تا بازنگری جامعی روی همه‌ی قطعات داشته باشد. او زمان زیادی را به طراحی مداد مکانیکی اختصاص داد و درنهایت توانست محصولی جدید با کارایی بیشتر تولید کند. تقریبا تمامی قطعات جایگزین شدند و مکانیزمی کامل برای تغذیه‌ی مداد پیاده‌سازی شد. درنهایت مداد جدید به‌نام مداد مکانیکی هایاکاوا معرفی شد.تاکوجی پس از طراحی و تولید نمونه‌های اولیه، به این فکر افتاد که کسب‌وکار جدیدی با تمرکز روی تولید مدادهای مکانیکی راه‌اندازی کند. او به‌همراه برادر بزرگ‌ترش شرکت برادران هایاکاوا را تأسیس کرد و با نرخ تولید ۱،۴۴۰ مداد در ماه، شروعی عالی داشت. البته آن‌ها برای پیدا کردن مشتریان اولیه چالش‌های متعددی داشتند و فروشگاه‌ها پذیرای مداد مکانیکی جدید نبودند. به‌هرحال برادران هایاکاوا از تلاش برای معرفی و فروش محصول خود دلسرد نشدند.
با شروع جنگ جهانی اول، خرید مدادهای مکانیکی آلمانی دشوار شد و تاکوجی فرصت داشت تا محصول خود را هرچه بیشتر به بازارها معرفی کند. آن‌ها انواع متعددی از مداد مکانیکی را تولید کرده بودند و به‌مرور، فروشگاه‌های ژاپنی تقاضا برای محصول جدید را افزایش دادند. درنهایت همه‌ی فعالیت‌های کارگاه تاکوجی به تولید مداد اختصاص یافت و باز هم تقاضاها بیشتر از توان تولید بود. در همان زمان صادرات مدادها به آمریکا و اروپا  هم شروع شد و اعتبار ایجاد شده، حجم سفارشات را چندین برابر کرد.
برادران هایاکاوا پس از موفقیت‌های سریع در فروش مداد مکانیکی اول، بهبود محصول و توسعه‌ی کانال‌های فروش را در دستور کار قرار دادند. آن‌ها سپس به فکر ثبت نامی تجاری برای محصول خود افتادند که درنهایت نام Sharp انتخاب شد. محبوبیت مداد شارپ به‌حدی بود که زمانی به‌جای مداد مکانیکی استفاده می‌شد. 

تولید حرفه‌ای با ماشین‌آلات پیشرفته

تولید انواع نمونه‌های مداد شارپ، برادران هایاکاوا را به سیستمی بهینه برای تولید رسانده بود. آن‌ها خط تولید و مونتاژ دقیقی طراحی کردند که نیاز به کارگران حرفه‌ای را از بین می‌برد. در سال ۱۹۱۹، زمینی به مساحت ۴۰۰ متر مربع برای کارخانه به‌همراه ۸۰ متر مربع دفتر اداری، برای شرکت خریداری شد. ماشین‌آلات جدید کارخانه علاوه‌بر واردات از کشورهایی همچون سوئیس و انگلستان، توسط تاکوجی هم طراحی و بهینه‌سازی می‌شدند.

تولید محصولات باکیفیت و ارتباط قوی با فروشنده‌ها و توزیع‌کننده‌ها، موفقیت‌های عظیمی برای تاکوجی به‌همراه داشت. او در سال ۱۹۲۰ شعبه‌ای جدید از کارگاه تولیدی را در زمینی به مساحت ۸۳۰ متر مربع در یاشیرو تأسیس کرد. چند سال بعد مساحت زمین کارخانه به ۹۹۰ متر مربع گسترش یافت و ۲۰۰ نفر در آن مشغول به کار شدند.
در سال ۱۹۲۳، زمین‌لرزه‌ای در منطقه‌ی کانتو ژاپن رخ داد که در اثر آتش‌سوزی پس از آن، کارخانه و محل زندگی تاکوجی از بین رفت. او خانواده‌اش را نیز در جریان این حادثه از دست داد و بسیاری از کارگران کارخانه را در محل زندگی موقتی‌اش پناه داد. تاکوجی با تمام بحران‌هایی که در این حادثه تجربه کرد، پس از آتش‌سوزی به‌سرعت مشغول بازسازی کارخانه و حفاظت از ماشین‌آلات باقی‌مانده شد.
شرکت نیهون بونگو سیزو، یک از همکاران فروش مدادهای شارپ بود. آن‌ها پس از آتش‌سوزی و زمین‌لرزه، طلب‌های خود را از خانواده‌ی هایاکاوا در خواست کرد. تاکوجی با مشورت برادرش به توافقی با شرکت مذکور دست یافت که منجر به نقل مکان ماشین‌آلات و نیروهای شرکت به اوزاکا شد. در جریان قرارداد، تاکوجی نیز به‌عنوان مهندس ارشد در خدمت شرکت نیهون مشعول به کار شد. او تا سال ۱۹۲۴ تعهدات قراردادی خود را به نیهون اجرا و درنهایت این شرکت را ترک کرد.
تاکوجی در اوزاکا احساس راحتی می‌کرد و تصمیم گرفت تا کسب‌وکار جدید را در همان منطقه شروع کند. او زمینی در اطراف شهر را به‌عنوان محل تأسیس کارگاه در نظر گرفت و در سال ۱۹۲۴ و تنها یک سال پس از زمین‌لرزه، شرکت جدید را به‌نام آزمایشگاه صنایع فلزی هایاکاوا تأسیس کرد. او ابتدا هشت کارگر متشکل از پنج کارگر جدید را استخدام  کرد و درنهایت همه‌ی کارگران قدیمی‌اش را نیز از شرکت نیهون به شرکت جدید آورد.

تولید محصولات الکترونیکی

کارخانه‌ی جدید تاکوجی با تمرکز روی همان محصولات قدیمی یعنی نوشت‌افزارهای فلزی ادامه داشت. او نمی‌توانست تنها روی یک محصول تمرکز کند و با آشنایی اولیه درباره‌ی محصول جدید آن سال‌ها یعنی رادیو، به فکر تغییر مسیر کسب‌وکار افتاد. در دهه‌ی ۱۹۲۰، رادیو محصولی مرسوم در کشورهای دیگر بود و ژاپن نیز از سال ۱۹۲۵ تصمیم به نصب ایستگاه‌های رادیویی گرفت.

نمونه‌ی اولیه‌ی رادیوی تاکوجی با مهندسی معکوس دو رادیوی کریستالی آمریکایی تولید شد. او و همکارانش هیچ اطلاعی از عملکرد رادیو و سیستم‌های برقی آن نداشتند، اما با دقت دستگاه را بازسازی کردند و فرستنده‌‌ای آزمایشی نیز در کارخانه به کار انداختند. در آوریل سال ۱۹۲۵، بالاخره اولین رادیو تولید شد و لقب اولین رادیوی کریستالی ژاپن را به خود اختصاص داد.چند ماه پس از موفقیت کارگران شارپ در تولید رادیو، پخش برنامه‌های رادیویی از ایستگاه‌های ژاپن شروع شد. تاکوجی نیز به‌سرعت خط تولید مناسب برای محصول جدید را راه‌اندازی و رادیوها را به‌قیمتی نصف محصولات وارداتی وارد بازار کرد. قیمت پایین و کیفیت مناسب رادیوی ژاپنی، به فروش بالا و گسترش سریع محصول شارپ انجامید. فروش بالای رادیوها با حفظ کیفیت و قیمت، باعث شد که نام شارپ با سرعتی بالا در میان ژاپنی‌ها شناخته شود.
نوآوری بعدی شارپ در تولید رادیوهای لوله‌ی خلأ ظاهر شد. این از رادیوها توانایی پخش صدا در بلندگو را داشته و قدرت دریافت بیشتری هم داشتند. تاکوجی ابتدا نمونه‌ای مجهز به باتری از رادیوهای جدید به‌نام Sharp Dyne معرفی کرد و در سال ۱۹۲۹ بالاخره رادیوی برقی لوله‌ی خلأ با قیمتی یک دهم نمونه‌های وارداتی با برند شارپ وارد بازار شد. سال‌های بعد با گسترش محبوبیت رادیو همراه بود که شارپ را در خانه‌ی ژاپنی‌ها به نامی برابر با رادیو تبدیل کرد.

مدیران شارپ علاوه‌بر تولید محصولات جدید، به بهینه‌سازی کارخانه و خطوط تولید نیز مشغول بودند. آن‌ها هر سال کارخانه را توسعه می‌دادند و نوآوری‌های جدیدی در خط تولید لحاظ می‌کردند. نوآوری در خطوط مونتاژ باعث شد تا نرخ تولید رادیوی شارپ از ۵۸ هزار دستگاه در سال ۱۹۳۶ به ۱۳۰ هزار دستگاه در سال ۱۹۳۹ برسد. علاوه‌بر این موارد، سیستم‌های کنترل کیفی و خدمات به مشترین نیز به‌مرور به شرکت شارپ اضافه شدند.

توسعه‌ی داخلی و بین‌المللی

دولت ژاپن پس از درک اهمیت رادیو به‌عنوان رسانه‌ی جدید، ایستگاه‌های متعددی را در سرتاسر کشور نصب و راه‌اندازی کرد. تاکوجی با درک فرصت ایجادشده، مراکز تولید و فروش خود را در سرتاسر کشور افزایش داد و به‌نوعی نام شرکتش را در کل ژاپن پخش کرد. در این مسیر  قراردادهای متعددی با فروشنده‌ها امضا می‌شد که آن‌ها را هرچه بیشتر به فروش محصولات شارپ تشویق می‌کرد.

هدف بعدی شارپ، توسعه‌ی بین‌المللی کسب‌وکار رادیو بود. چین، هند، آسیای جنوب شرقی و آمریکای جنوبی به‌عنوان اولین مقاصد رادیوهای شارپ و قطعات مرتبط انتخاب شدند. از میان آن‌ها، چین اهمیت بالایی داشت و تاکوجی و مدیران دیگر به‌صورت شخصی توسعه در آن کشور را پیگیری می‌کردند. پس از موفقیت در مقاصد اولیه، اروپا، خاور میانه، استرالیا، و آفریقا  هم میزبان محصولات شارپ شدند.
در سال ۱۹۳۵ تغییر ساختار اساسی در شارپ انجام شد و آن‌ها از شرکتی خصوصی به سازمانی چندمنظوره تبدیل شدند. تاکوجی هایاکاوا نیز به‌عنوان مدیر شرکت انتخاب شد. در آن زمان ۵۶۴ کارگر در ۱۰،۰۵۶ متر مربع کارخانه‌ی تحت مالکیت شارپ فعالیت می‌کردند. البته نام شرکت به‌صورت رسمی همان هایاکاوا باقی ماند.

تاکوجی در دوران کودکی فرصت چندانی برای تحصیل نداشت و خواندن را نیز در خانه‌ی رئیسش آموخت. او پس از موفقیت‌های پی‌در‌پی شرکتش تصمیم گرفت تا فرصت مطالعاتی را به کارمندانش ارائه کند. به‌همین دلیل مرکز آموزشی هایاکاوا در سال ۱۹۳۶ تأسیس شد تا کارگران و کارمندان جوان شرکت، بتوانند تحصیلات تکمیلی در حوزه‌های مرتبط با فعالیت داشته باشند.در سال ۱۹۳۷ جنگ میان ژاپن و چین شروع شد که چالش‌های متعددی را برای هایاکاوا در پی داشت. چالش در تأمین مواد اولیه و افزایش قیمت مواد، باعث شد تا قیمت رادیوهای شارپ نیز افزایش پیدا کند. تا مدتی رادیو به‌عنوان کالایی لوکس محسوب می‌شد، اما اشتیاق مردم به دریافت خبر در دوران جنگ، منجر به خرید رادیو می‌شد. به‌هرحال شارپ نیز تلاش می‌کرد تا محصولات خود را با قیمت‌هایی پایین‌تر عرضه کند و به‌علاوه با ارائه‌ی رادیوی جدید دوطرفه به نیروهای ارتش، درآمد خود را در زمان جنگ تضمین کرد.
بحران‌های مالی پس از جنگ بیش‌ازپیش به شارپ و دیگر تولید‌کننده‌های رادیو فشار آوردند. تورم و رکود حاصل از هزینه‌های جنگ، همه را تحت فشار گذاشته بود و ازطرفی رقبای جدید هم در صنعت رادیو با شارپ رقابت می‌کردند. شرایط به‌قدری بحرانی شد که تولید از ۸۰۰ هزار دستگاه در سال ۱۹۴۸ به کمتر از ۳۰۰ هزار دستگاه در سال ۱۹۵۰ رسید. تولیدکننده‌های رادیو در آن سال‌ها یکی پس از دیگری ورشکست می‌شدند و تعداد آن‌ها از ۸۰ به ۱۷ شرکت کاهش یافت.

شارپ برای حل چالش‌های مالی نیاز به وام‌های بانکی داشت و بانک‌ها نیز اخراج کارمندان را به‌عنوان پیش‌شرط اعطای وام اعلام می‌کردند. هایاکاوا ابتدا تصمیم به تجزیه‌ی شرکت گرفت، اما با مخالفت کارمندان روبه‌رو شد. درنهایت اتحادیه‌های کارگری پیشنهاد بازنشستگی پیش از موعد را ارائه کردند و بسیاری از کارگران به‌صورت داوطلبانه این کار را انجام دادند.
با شروع دهه‌ی ۱۹۵۰ و شعله‌ور شدن آتش جنگ دو کره، فرصت فروش رادیو برای شارپ بیشتر شد و آمارهای مالی روند مناسبی گرفتند. دولت آمریکا یکی از خریداران اصلی رادیوهای شارپ بود و همین افزایش تقاضا، شکست‌های سال‌های پیشین را جبران کرد. 

ورود به صنعت تلویزیون

شکست در جنگ جهانی دوم تبعات نگران‌کننده‌ای برای ژاپنی‌ها داشت. در حوزه‌ی رسانه، آن‌ها از تحقیق و توسعه  پیرامون فناروی تلویزیون منع شده بودن و در نتیجه رقابت را به شرکت‌های اروپایی و آمریکایی واگذار کردند. البته تاکوجی و تیمش تحقیق و توسعه را به‌صورت محدود انجام می‌دادند و با پخش اولین سیگنال‌های تلویزیونی توسط NHK در سال ۱۹۵۱،‌ تلویزیون شارپ اولین دستگاهی بود که برنامه‌ها را پخش کرد.

شارپ تنها توانست نمونه‌ای اولیه از تلویزیون را تولید کند و برای ساخت محصولاتی با قابلیت عرضه به بازار، باید مجوزهای فناوری از شرکت‌های اروپایی و آمریکایی دریافت می‌شد. تاکوجی تصمیم گرفت تا با شرکت آمریکایی RCA وارد همکاری شود و مجوز فناوری‌ها را دریافت کند. او در سال ۱۹۵۲ با تعدادی از مهندسان شرکت به آمریکا سفر کرد. یک تفاهم‌نامه‌ی فناوری بین دو شرکت امضا شد.تاکوجی پس از امضای قرارداد با RCA سفری به مناطق گوناگون آمریکا داشت و از نزدیک از کارخانه‌های تولید تلویزیون بازدید کرد. او فناوری‌های مورد استفاده برای تولید با بهره‌وری  بالا را بررسی کرد و پس از خرید تعدادی ماشین‌آلات حرفه‌ای و به‌روز، به ژاپن بازگشت. پس از تأیید تفاهم‌نامه از سوی دولت ژاپن، اولین تلویزیون تجاری کشور با نام Sharp TV3-14T وارد بازار شد. با شروع رسمی برنامه‌های شبکه‌ی NHK در سال ۱۹۵۳، فروش داخلی تلویزیون‌های شارپ نیز با روندی سریع افزایش یافت.
خدمات پس از فروش، بخش مهمی بود که مدیران شارپ با دقت و شدت به آن می‌پرداختند. آن‌ها با برگزاری دوره‌های آموزشی برای فروشنده‌ها و کارمندان خود، تعمیر و نگه‌داری تلویزیون را به آن‌ها آموزش  دادند و شبکه‌ای حرفه‌ای برای تعمیرات تلویزیون در ژاپن ایجاد کردند. 

شارپ تلویزیون‌های خود را در ابعاد ۱۲ و ۱۴ و ۱۷ اینچی تولید می‌کرد. بازار داخلی در ابتدا روی نمونه‌های ۱۷ اینچی تمایل نشان داد، اما شارپ تصمیم گرفت روی مدل ۱۴ اینچی متمرکز شود. آن‌ها می‌خواستند تلویزیون را به همه‌ی خانه‌های ژاپن وارد کنند و اعتقاد داشتند که ابعاد ۱۴ اینچی برای خانه‌های ژاپنی‌ها انتخاب بهتری خواهد بود. تا سال ۱۹۵۴، بیش از ۶۰ درصد از بازار تلویزیون‌های ۱۴ اینچی در اختیار شارپ بود.

توسعه‌ی همه‌جانبه در بازار مصرف‌کننده

سال‌های ابتدایی دهه‌ی ۱۹۵۰ با رشد اقتصادی در ژاپن همراه بود. در آن سال‌ها مردم این کشور به خرید لوازم خانگی الکترونیکی علاقه‌مند شده بودند و برخی از آن‌ها دیگر به‌عنوان لوازم الزامی در هر خانه شناخته می‌شدند. ماشین لباسشویی، تلویزیون سیاه و سفید و یخچال، دیگر به نیازهای حتمی ژاپنی‌ها بدل شده بودند. 

شارپ که در صنعت تلویزیون به‌نوعی در بازار فرمانروایی می‌کرد، تصمین گرفت تا محصولات جدید را به خطوط تولید خود اضافه کند. آن‌ها با رقابت شدید در بازار تلویزیون روبه‌رو بودند و این تغییر تمرکز نیاز به استراتژی قوی داشت. سرانجام در سال ۱۹۵۷ شرکت اعلام کرد که به‌صورت رسمی محصولات الکترونیکی جدید را به سبد تولیدات خود اضافه می‌کند.شرکت هایاکاوا از سال ۱۹۵۶ پنکه‌های مورد نیاز خود را به‌صورت داخلی تولید می‌کرد. آن‌ها از سال ۱۹۵۷ یخچال و ماشین لباسشویی را به محصولات اضافه کردند. سپس انواع دیگر لوازم الکترونیکی همچون میکسر، توستر، پلوپز و سیستم‌های تهویه‌ی برقی به خطوط تولید اضافه شدند که نوید پیشرفت سریع در صنعت تازه را می‌دادند.
با ظهور محصولات متنوع الکترونیکی در فروشگاه‌ها، نیازهای مردم نیز پیشرفت می‌کرد. آن‌ها با انتخاب‌های متعددی روبه‌رو بودند و دیگر تنها کارایی محصول برایشان کافی نبود. به‌همین دلیل طراحی نیز به‌عنوان موضوعی مهم در توسعه‌ی محصولات مطرح شد. شارپ هم برای حفظ موقعیت در بازار پر رقابت، تصمیم گرفت تیم طراحی حرفه‌ای برای محصولات خود تشکیل دهد که همین تصمیم، منجر به دریافت جوایز متعدد طراحی توسط برند ژاپنی شد.

علاوه‌بر طراحی و تولید محصولات با کیفیت، بازاریابی  و فروش قوی هم در تصاحب بازارها نیاز بود. شارپ مانند رقبا، توسعه‌ی شبکه‌ی فروش را در فهرست برنامه‌ها قرار داد و با ۱۹۰ عمد‌ه‌فروش اصلی بازار لوازم الکترونیکی وارد همکاری شد. به‌علاوه ۶،۳۰۰ خرده‌فروش هم در فهرست همکاران شرکت قرار داشتند. اهدای مزایا به خرده‌فروش‌ها یکی از استراتژی‌های مهم شارپ بود که در افزایش فروش محصولات نقشی اساسی داشت. برای توسعه‌ی هرچه بیشتر بخش فروش نیز شرکتی جدید به‌نام شارپ الکتریک تأسیس شد که تنها مدیریت  بازاریابی و فروش را بر عهده داشت.
در سال ۱۹۵۸، آکیرا سائکی مدیر باسابقه‌ی بخش مالی شرکت به‌عنوان مدیر اجرایی ارشد انتخاب شد. او تغییراتی اساسی در بخش‌های مدیریتی ایجاد کرد و تحقیق و توسعه روی فناوری‌های روز، توسعه‌ی محصولات لوازم خانگی و بهبود فرایندهای تولید را در دستور کار قرار داد. در همان سال بود که پیشنهاداتی از سوی یک تیم جوان از مهندسان شرکت، زمینه‌ی جدیدی را به فعالیت‌های شارپ اضافه کرد.
مهندسان جوان شارپ در جلسات خود به فکر بهبود فرایندهای تولید و ارائه‌ی محصولات جدید بودند. آن‌ها در دیدار با مدیر ارشد اجرایی، پیشنهاد فعالیت بیشتر در حوزه‌های نیمه‌هادی، کامپیوتر، مایکروویو و امواج التراسونیک را ارائه کردند. سائکی نیز از مدت‌ها قبل می‌دانست که تنها با تولید و فروش محصولات کنونی، نمی‌توان انتظار پیشرفت داشت. به‌همین دلیل او پیشنهاد مهندسان جوان شرکت را پذیرفت.

در سال ۱۹۶۰ گروهی ۲۰ نفره از مهندسان جوان تشکیل شدند تا تحقیق و توسعه در زمینه‌های جدید همچون نیمه‌هادی‌ها و مدارهای الکترونیکی را در دست بگیرند. با وجود تمایل شدید آن‌ها، شارپ در حوزه‌های جدید نقاط ضعف زیادی داشت و نیاز به کسب علم و دانش، بیش از همه حس می‌شد. به‌هرحال مهندسان جوان با مشورت اساتید دانشگاه اوزاکا توانستند مهارت‌های لازم برای فعالیت در حوزه‌های جاری آن سال‌ها را کسب کنند. درنتیجه‌ی همین تحقیقات، در سال ۱۹۶۲ کامپیوتر آزمایشی HAYAC-1 در شارپ ساخته شد.صنعت کامپیوتر در دهه‌ی ۱۹۶۰ یکی از زمینه‌های تمرکزی دولت ژاپن بود و شرکت‌های متعددی برای فعالیت در این حوزه با هم همکاری می‌کردند. شارپ هیچ مزیتی در ورود به این بازار نمی‌دید و تصمیم گرفت تمرکز خود را روی توانایی تولید انبوه گذاشته و برای تولید ماشین حساب الکترونیکی وارد عمل شود. تیم مهندسان آن‌ها توانستند در سال ۱۹۶۴ اولین ماشین حساب کاملا ترانزیستوری جهان را به‌نام CS-10A Compet عرضه کنند. این ماشین حساب ۲۵ کیلوگرم وزن و قیمتی نزدیک به یک خودروی سواری داشت.
بهبود ماشین حساب‌ها با هدف کاهش وزن و قیمت، هدف بعدی تیم تحقیق و توسعه‌ی شارپ بود. محصول دوم آن‌ها به‌نام CS-20A با قیمتی پایین‌تر و وزن ۱۷ کیلوگرم معرفی شد. سائکا از پیشرفت رخ داده بسیار راضی بود و به تیم تحقیقاتی دستور داد تا ماشین حسابی برای استفاده در فروشگاه‌‌ها طراحی کنند. برند ژاپنی برای این منظور با تولیدکننده‌ی مدار مجتمع در آمریکا همکاری کرد و در سال ۱۹۶۶، ماشین‌حساب جدید را با نام CS-31A عرضه کرد.
دهه‌ی ۱۹۶۰ علاوه‌بر فعالیت در حوزه‌های جدید، توسعه‌ی بخش‌های قبلی شرکت را نیز در پی داشت. شارپ به‌‌عنوان اولین تولیدکننده در بخش‌های متنوع همچون اجاق‌های مایکروویو و تلویزیون‌ها‌ی رنگی نام خود را بر سر زبان‌ها انداخت. به‌علاوه صنعت رادیو نیز که از بخش‌های مهم شرکت محسوب می‌شد، با رادیوی ترانزیستوری در سال ۱۹۶۴، جان تازه‌ای گرفت. در همان دهه، اولین زیرمجموعه‌های رسمی خارجی شارپ نیز در آمریکا و اروپا تأسیس شدند.

در سال ۱۹۷۰ و با پیشنهاد مدیر کل شرکت یعنی هایاکاوا، تغییر نام به شارپ در دستور کار قرار گرفت. تاکوجی تصمیم داشت تا با تغییر نام به برند مشهور محصولات، توسعه‌های آتی را سرعت ببخشد. به‌هرحال تا آن زمان هم بیشتر مصرف‌کننده‌ها شرکت هایاکاوا را به‌نام شارپ می‌شناختند. تغییر نام به دو دلیل مهم انجام شد. هدف اول، انتخاب نامی بود که نشان‌دهنده‌ی فعالیت در حوزه‌های جدید فناوری همچون نیمه‌هادی‌ها باشد و هدف دوم، ایجاد اتحاد بین بخش‌های متنوع شرکت بود.
دهه‌ی ۱۹۷۰ آن‌چنان هم برای شارپ بدون چالش نبود. سیاست‌های جدید آمریکایی‌ها و شکایت‌ از شرکت‌های ژاپنی، موجب کاهش فروش محصولات در کشورهای دیگر می‌شد. به‌علاوه سیاست‌های مالی در قبال نرخ تبدیل ارز هم به کل اقتصاد ژاپن صدمه می‌زد. به‌هرحال شارپ هم از ضربه‌های اقتصادی در امان نبود، اما سائکی با سیاست‌هایی پیشرو تصمیم به مقابله با شرایط جدید گرفت.
سائکی قوانین و چشم‌اندازهایی جدید را در شرکت تحت مدیریتش اجرا کرد تا با چالش‌های موجود در بازارهای جهانی مقابله کند. او به‌کمک مدیران دیگر، استانداردهایی برای فلسفه و اهداف شارپ تنظیم کرد که مانند روحی در همه‌ی بخش‌های شرکت جاری شدند. 

فناوری انقلابی کریستال مایع و دنیای کامپیوتر

کریستال مایع یکی از اختراعات مهم تاریخ بشر بود که برای اولین‌بار در سال ۱۸۸۸ معرفی شد. در سال ۱۹۶۳ مهندسان RCA در آمریکا کاربردهای الکترونیکی آن را کشف کردند و در سال ۱۹۶۸، اولین نمایشگر کریستال مایع یا همان LCD در شرکت آمریکایی تولید شد. مهندسان شارپ نیز با دیدن نمونه‌هایی از محصولات آمریکایی‌ها، در سال ۱۹۶۹ موفق به ساخت نمونه‌ی اولیه‌ی LCD شدند.
شارپ در این بخش هم از مهارت تولید انبوه خود استفاده کرد و نمایشگرهای جدید را با شعار کاهش مصرف انرژی به بازار الکترونیک عرضه کرد. از اولین محصولاتی که نمایشگرهای LCD را دریافت کردند، می‌توان به ماشین‌حساب‌های شارپ اشاره کرد. در سال‌های بعد و با پیشرفت مهندسان بخش‌های تحقیق و توسعه، محصولات الکترونیکی دیگر همچون دستگاه‌های POS، صندوق‌های مکانیزه‌ی فروشگاهی و کامپیوترهای اداری نیز به سبد محصولات شارپ اضافه شدند.
دستگاه‌های کپی از محصولاتی بودند که پس از انقلاب الکترونیک، به‌مرور جای خود را به‌عنوان ابزاری الزامی در دفاتر و خانه‌ها باز کردند. مهندسان شارپ در سال ۱۹۷۰ تصمیم گرفتند تا نمونه‌هایی از این دستگاه‌ها تولید کنند و پس از چالش‌های بسیار اولیه، درنهایت SF-201 را به‌عنوان اولین دستگاه کپی خود معرفی کردند. با نمایش دستگاه کپی در نمایشگاه هانوفر مسه‌ی آلمان غربی در سال ۱۹۷۴، شرکت‌ها به خرید از شارپ و همچنین امضای تفاهم‌نامه برای ساخت دستگاه تحت برند خود، تمایل نشان دادند.
سال‌های پایانی دهه‌ی ۱۹۷۰ با چالش‌های اقتصادی در سطح جهانی همراه بود و شارپ نیز با وجود توسعه‌ی فعالیت‌های بین‌المللی، فشارهایی را احساس می‌کرد. مدیران برای گذر از بحران با مطالعه‌ی روند شرکت‌های موفق در دوران رکود، سیاست‌های طراحی و تولید جدیدی را به‌نام New Life وارد چرخه کردند. هدف از پیاده‌سازی سیاست‌ها، طراحی و ساخت محصولات هماهنگ با ارزش‌های نسل جدید مشتریان بود. 

تاکوجی هایاکاوا، بنیان‌گذار افسانه‌ای شارپ در ۲۴ ژوئن سال ۱۹۸۰ از دنیا رفت. یک تالار افتخار در استان نارا و منطقه‌ی تنری در مرکز طراحی پیشرفته‌ی شارپ تأسیس شد. در این تالار محصولاتی از تاریخچه‌ی شارپ قرار داده شد که شرکت در تولید آن‌ها پیش‌گام بود یا نقاط عطفی در تاریخ شارپ بودند. در همان سال‌ها پیشرفت در توسعه‌ی محصولات الکترونیکی به تولیداتی همچون کامپیوترهای جیبی و کامپیوترهای مترجم زبان ژاپنی انجامید.سائکی در سال ۱۹۸۶ از پست خود در مدیریت اجرایی شارپ استعفا داد و به‌عنوان رئیس هیئت مدیره مشعول به کار شد. او با شعار انتقال قدرت به نسل جوان، هارو تسوجی را به‌عنوان مدیر اجرایی منصوب کرد. سائکی در سال ۱۹۸۷ به‌طور کلی از سمت‌های مدیریتی استعفا داد و به‌عنوان مشاور شارپ درکنار شرکت ماند.

سال‌های میانی و پایانی دهه‌ی ۱۹۸۰، زمان تمرکز شارپ روی محصولات کامپیوتری بود. مدیران شارپ تولید محصولات جدید و پرطرفدار در این حوزه را به‌عنوان تمرکز اصلی خود انتخاب کردند که از میان آن‌ها می‌توان به دستگاه‌های اسکنر، کپی، کامپیوترهای سازمانی و کامپیوترهای شخصی اشاره کرد.
اسکنر JX-450 یکی از محصولات موفق شارپ در این دسته بود که در سال ۱۹۸۶ عرضه شد. برند ژاپنی توانسته بود دستگاهی با قابلیت اسکن رنگی و کیفیت بالا تولید کند که به استانداردی جهانی تبدیل شد. در دسته‌ی دستگاه‌های کپی، CX-7500 به‌عنوان اولین کپی تمام رنگی معرفی شد و در سال‌های بعد نمونه‌های بهینه‌سازی شده از همین محصول، فروش بالایی را برای آن‌ها به‌همراه داشت.

از میان کامپیوترهای شخصی تولید شارپ می‌توان به X68000 اشاره کرد که در سال ۱۹۸۷ و با تمرکز روی بازار سرگرمی و بازی  معرفی شد. گرافیک بهینه و صدای باکیفیت، از قابلیت‌های کامپیوتر شارپ بودند که حتی پس از اتمام عرضه‌ی رسمی نیز موفقیت‌هایی را برای ژاپنی‌ها به‌همراه داشت. محصول بعدی AX386 بود که با نمایشگری بسیار با کیفیت مسیر خود را به بازارهای هموار کرد. درکنار این محصولات، پردازنده‌های زبان ژاپنی و کامپیوترهای آموزشی بودند که محبوبیت برند شارپ را بیش‌ازپیش افزایش دادند.نمایشگرهای LCD از موفق‌ترین دستاوردهای تیم تحقیق و توسعه‌ی شارپ بودند. با تمرکز هرچه بیشتر شرکت روی محصولات کامپیوتری، نیاز به نمایشگرها نیز بیش‌ازپیش احساس شد و شارپ در دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ تمرکز خود را روی تولید هرچه بیشتر محصولات با نمایشگرهای LCD گذاشت. انواع دستگاه‌ها از جماله تلویزیون‌های LCD در آن سال‌ها معرفی شدند که از میان آن‌ها اولین تلویزیون دیواری، مهم‌ترین دستاورد شارپ محسوب می‌شود.
دهه‌ی ۱۹۹۰ با توسعه‌ی شارپ در دنیای محصولات کامپیوتری و تلاش برای همراهی با عصر فناوری اطلاعات همراه بود. برند ژاپنی استراتژی جدید نیز برای جذب هرچه بیشتر مخاطبان سیاست استراتژیک جدیدی را به‌نام STAR شروع کرد که به‌طور خلاصه خلاقیت، تولید محصول با تمرکز روی مشتری، فناوری‌های پیشرفته و سرعت عمل در پیاده‌سازی استراتژی را مد نظر قرار می‌داد.

سال‌های اخیر و وضعیت کنونی برند شارپ

کاتسوشیکو ماکیدا در سال ۱۹۹۸ به‌عنوان مدیر اجرایی شارپ انتخاب شد. او سیاست تمرکز روی فناوری‌های اصلی شرکت همچون نمایشگرهای LCD را در دستور کار قرار داد و تصمیم داشت شارپ را به تولیدکننده‌ی اصلی این محصولات و پیش‌گام بازارها تبدیل کند.

با ورود به قرن ۲۱، نمایشگرهای LCD بزرگ و تلفن‌های همراه، به محصولاتی مهم در استراتژی شارپ تبدیل شدند. J-SH04 یکی از محصولات انقلابی شارپ در سال ۲۰۰۰ بود که به‌عنوان اولین گوشی موبایل  مجهز به دوربین معرفی شد. در بخش نمایشگرها نیز زیربرندی به‌نام AQUOS معرفی شد که طراحی انقلابی و کیفیت بالای شفافیت تصویر را به خانه‌های کاربران آورد. ژاپنی‌ها در این صنعت رکوردشکنی هم کرده و بزرگ‌ترین تلویزیون LCD جهان را در سال ۲۰۰۵ با ابعاد ۶۵ اینچ معرفی کردند.زیربرند AQUOS به‌قدری در دهه‌ی ۲۰۰۰ برای شارپ اهمیت پیدا کرد که آن‌ها در سال ۲۰۰۶ گوشی موبایلی با این برند عرضه کردند. گوشی جدید شارپ قابلیت تماشای تلویزیون در حالت افقی و ارسال ایمیل و تماس به‌صورت هم‌زمان با تماشای تلویزیون را به کاربر می‌داد. از محصولات انقلابی دیگر در آن سال‌ها می‌توان به لامپ‌های LED با قابلیت کنترل رنگ اشاره کرد که باز هم جزو اولین‌های صنعت بودند.

قابلیت تولید نمایشگرهای حرفه‌ای این امکان را به شارپ می‌داد که وارد صنایع پرطرفدار آن سال‌ها بشود. اولین تبلت  شرکت با زیربرند GALAPAGOS در سال ۲۰۱۰ معرفی شد و در پی آن، وایت‌بورد تعاملی شارپ به بازارها راه یافت. شارپ در سال ۲۰۱۲ توانست خود را به صدر فهرست تولیدکننده‌های گوشی موبایل در ژاپن برساند.
دهه‌ی ۲۰۱۰ با تلاش شارپ برای حضور جدی در بازار محصولات هوشمند همراه بود. ژاپنی‌ها محصولات سنتی خود همچون لوازم خانگی،‌ انواع نمایشگر، کامپیوترهای اداری و موارد دیگر را با فناوری‌های جدید توسعه می‌دادند. به‌علاوه محصولات جدید همچون ربات‌های تمیزکننده، دستگاه‌های آزمایشگاهی، دوربین‌های نظارتی و گوشی‌های هوشمند نیز به سبد محصولات شرکت اضافه شدند.
از جدیدترین محصولات برند شارپ می‌توان به گوشی‌های هوشمند با برند AQUOS R2 اشاره کرد که از دو دوربین مجزا برای فیلم‌برداری و عکس‌برداری در پشت آن استفاده شده است. محصولات متنوع سرگرمی خانگی همچون گیرنده‌های ماهواره‌‌ای 4K و تلویزیون‌های 8K  نیز در سبد تولیدات اخبر شارپ قرار داشته‌اند. ژاپنی‌ها در این سال‌ها تلاش کرده‌اند تا هم‌مسیر با فناوری‌های موجود، قابلیت‌های اینترنت  اشیاء را به بهترین شکل در محصولات خانگی خود اضافه کنند.

پیوستن شارپ به مجموعه‌ی تایوانی فاکسکان از سال ۲۰۱۲ رقم خورد. در آن سال تایوانی‌ها ابتدا ۱۰ درصد سهام شرکت ژاپنی را به قیمت ۸۰۶ میلیون دلار خریداری کردند و همچنین ۵۰ درصد از نمایشگرهای LCD شارپ نیز به فاکسکان فروخته شد. اقدام بعدی خرید ۶۶ درصد از سهام کنترلی شرکت به ارزش ۳.۵ میلیارد دلار بود که در سال ۲۰۱۶ نهایی شد. فاکسکان با خرید شارپ هدف خود از فروش مستقیم محصولات به مصرف‌کننده را پیگیری کرد.
درحال حاضر جنگ وو تای به‌عنوان مدیر اجرایی شارپ مشغول به فعالیت است. آن‌ها ۸۰ هزار کارمند در سرتاسر جهان دارند و طبق آخرین آمارها، در آمد این شرکت ۱۸.۵ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۷ گزارش شد.